Rewal to niewielka miejscowość nad Bałtykiem pomiędzy Kamieniem Pomorskim a Trzebiatowem. Pierwotna nazwa miejscowości brzmiała Rewahl. Stacja znajduje się na trasie kolei gryfickiej, na odcinku pomiędzy Paprotnem i Niechorzem.
Została wybudowana w 1897 roku, przez Gryfickie Towarzystwo Akcyjne Kolejki Wąskotorowej. (patrz → Niechorze).
Stacja kolejowa usytuowana jest na obrzeżach miejscowości. Zespół stacji powstawał stopniowo od 1897, w 1903 i 1911 roku. W 1897–1898 stacja powstała, przy okazji budowy linii od Gryfic do Niechorza. Wybudowano wtedy m.in. bocznicę przeładunkową, plac składowy i niewielką poczekalnię dla podróżnych. W1903 i później w 1911 roku, dworzec w Rewalu został przebudowany.
Obecny zespół tworzą budynki stacji; magazyn, dom mieszkalny i szaletu oraz dwa perony. Budynek dworca leży wzdłuż północnej strony torowiska. Podobnie jak w innych „nadmorskich” dworcach, od zachodniej strony przylega do niego magazyn, a od wschodniej przeszklona poczekalnia. W bezpośrednim pobliżu dworca znajduje się niewielki szalet, a po drugiej stronie, kilkadziesiąt metrów dalej na wschód, znajduje się budynek mieszkalny.
Budynek dworca został zbudowany według tego samego planu, co dworzec w Niechorzu. Ma ładną rozczłonkowaną bryłę, o ścianach ceglanych, pokrytych tynkiem. Dworzec jest dwupoziomowy z mansardowym dachem, o więźbie płatwiowo-kleszczowej, krytym dachówką ceramiczną układaną w koronkę. Szczyty w górnych partiach mają konstrukcję szkieletową i obite są szalunkiem z desek, bejcowanych na ciemnobrązowy kolor. Do ściany zachodniej przylega wysunięty, przykryty dwuspadowym dachem, dwupoziomowy wiatrołap z szkieletowym szczytem.
Obecnie, podobnie jak dworzec w Pogorzelicy, obiekt jest odremontowany i „zrewitalizowany” na potrzeby spółki Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej. Niestety zrezygnowano z oryginalnego bruku, którym wyłożony był peron i otoczenie dworca. Budynek został przykryty ociepleniem i współczesnym tynkiem. Dokonano również zmian w detalach architektonicznych, takich jak dostawiona przeszklona konstrukcja od zachodu, okładzina cokołu itd. Z konserwatorskiego punktu widzenia, nie są to najlepsze zmiany.
